VLOG VAN DE MANNEN VAN OAK
De tijd als leidraad
Opnieuw beginnen of jezelf opnieuw uitvinden, dat is wat in deze tijd als vraag gesteld kan worden als artiest, kunstenaar of schrijver, etc..
Ikzelf en ook demnnenvanOak staan voor deze vraag...
Jezelf opnieuw uitvinden uitgaande van de creativiteit die je als artiest bezit is de basis, juist nu. zou mijn compagnon en vriend zeggen
De afgelopen tijd heeft voor ons laten zien dat juist nu de mogelijkheid bestaat onzelf opnieuw te ontdekken, nieuwe mogelijkheden aan te boren en nieuwe wegen te bewandelen, de voorstelling opnieuw tegen het licht te houden.
Dat is niet altijd even gemakkelijk is gebleken maar daarin zit wel de uitdaging.
Ik ben zelf de reiziger die op weg is naar zijn oorsprong, "de professional" en kom daarin mijzelf regelmatig tegen.
Dat botst soms hevig, niet alleen met mijzelf...
Maar het vult ook mijn rugzak met ervaring en zelfkennis.
De tijd waarin we zitten leert je naar jezelf te kijken, het dwingt je zelfs..
Dan blijken de aangeleerde gewoontes en patronen eerder storend dan hulpvaardig of oplossingsgericht...
De voorstelling opnieuw tegen het licht houden betekend dan ook voor mij het daadwerkelijk te doorgronden en accepteren zonder excuses waar je oneffenheden en je valkuilen liggen.
En dat het zich niet gemakkelijk laat prijsgeven heb ik zeer duidelijk kunnen ervaren.
Toch is het zo, eerlijkheidshalve gebiedt mij dit toch te zeggen, dat wanneer ik mijn kompaan en vriend niet zou zijn tegengekomen, ik er waarschijnlijk niet of nauwelijks achter zou zijn gekomen.
Muziek is niet alleen een mooi liedje zingen of spelen maar vooral dediepere lagen van je ziel blootleggen, al vecht je daar tot tranen aan toe tegen.
Het ego laat niet zomaar los...
Maar ik zie ons staan op het podium, ik zie hem zitten, met gitaar samen ons stuk vertonen aan het publiek.
Tot die tijd, die zal komen, dat is zeker, zal mijn weg naar muzikale volwassenheid en dus vrijheid, wat demannenvanOak moeten zijn, het schaakspel vormen waarin remise geen uitkomst biedt.
Die muzikale volwassenheid, die vrijheid vind ik alleen in het binnenste van mijn ziel, vanuit daar kan ik scheppen, dat is jezelf opnieuw ontdekken, hervinden en beleven voor het podium van de waarheid.
Om daarmee de voorstelling neer te zetten, en alles wat nog mag volgen, in de schijnwerpers van ons hart.
de voorstelling;
"Het gaat om de imperfectie, om de mogelijkheid onszelf te accepteren.
Zonder de labels die het leven aan je hangt of opdringt.
Onze ervaringen nemen ons mee op een reis door het leven naar die ene ontmoeting...zelfacceptatie.
Dat is wat onze voorstelling je wil vertellen"
demannenvanOak is zo'n ontmoeting, een pad dat wordt bewandeld en beleefd.
Een reis in harmonie en symfonie.
De liefde van demannenvanOak voor de kunst van het maken.
"Ik wil niet horen wat je denkt...
Ik wil weten wat je voelt"
funked poetry
L'Océan Oublié.